Rogier van der Weyden (Doornik, 1399/1400 — Brussel (hertogdom Brabant), 18 juni 1464) was een kunstschilder behorende tot de school der Vlaamse Primitieven.

Hij volgde een opleiding in het atelier van Robert Campin, samen met onder meer Jacques Daret. Naast Jan van Eyck wordt Van der Weyden als de belangrijkste Nederlandse schilder van de 15e eeuw beschouwd. In zijn eigen tijd was Van der Weyden in heel Europa bekend, en hij kan wellicht als de invloedrijkste schilder van zijn eeuw worden beschouwd. Hij voegde het nieuwe element 'emotie' toe aan de Vlaamse schilderkunst. In de tweede helft van de 16e eeuw begon Rogiers roem langzaam te tanen. Sinds zijn "herontdekking" in de 19e eeuw bleef Rogier van der Weyden bij het publiek in de schaduw staan van schilders als Jan van Eyck en Hans Memling.